نوشته شده در پنجشنبه پانزدهم شهریور 1386 ساعت 14:9 شماره پست: 42
مطلب بصورت موقت و بدون نمایش در وبلاگ ثبت شده است
مدتهاست که دیگه حوصله نوشتن تو وبلاگ رو ندارم و شما هم اگه جای من بودین همچین حسی داشتین. دلیلش هم نه خستگیُ نه افسردگی و نه ناامیدیه. دلیلیش اینه که بعد از یک ماجرایه ساده دارم حس می کنم که مخاطب وبلاگ های ما بیشتر از اینکه بقیه دانشجوها و مردم باشن مأموران وزارت فخيمه هستند و لطفاً اين دفعه به من نگين كه توهم دارم چون:
۱- اين حرفيه(توهم داشتن) كه خودم تقريباً به نيمي از فعالين دانشجويي دانشگاه تهران زدم و موقعي كه موبايلشون رو خاموش مي‌كردن بهشون خنديدم.
۲- من پرينت وبلاگ تجددنامه كه مال آقاي عارف هست رو در دستان آقاي غلامعلي زاده بازجوي كميته انضباطي دانشگاه تهران ديدم و من هم مثل شما با خودم گفتم كه احتملاً ايشون خودشون شخصاً و از روي كنجكاوي! اين كارو كردن.
۳- دليل سوم خيلي روشنه و برام جاي شك و شبهه‌اي باقي نگذاشت. وقتي در آخرين روزهاي مرداد ماه نااميدانه پيگير كار كارشناسي ارشدم بودم آقاي غلامعلي زاده فرمودن كه بايد در مورد وضعيت من استعلام كنم و البته من به خاطر هوش بالا! ابتدا منظورشون رو نفهميدم و فكر كردم اين يك استعلام درون دانشگاهيه. چند روز بعد كه زنگ زدم آقاي غلامعلي زاده علاوه بر مسائل ديگر در مورد وبلاگ "اين دو نفر"!!!( ونه اين دو تن) صحبت كرد و با لحن محبت آميزي گفت كه مواظب باشم حين پيگيري ارشدم دردسر ديگه‌اي براي خودم ايجاد نكنم.(يعني در حين انجام آرايش ابرو ....)
۴- اين مورد چهارم هيچ ربطي به موارد بالا نداره و يك پيشنهاده. پيشنهاد مي كنم به جاي تركيب دانشگاه‌هاي زير نظر وزارت علوم و وزارت بهداشت، وزارت‌هاي علوم و ..... رو تركيب كنن كه اين هماهنگي بيشتر هم بشه.
اما خوب اين مسأله از يك لحاظ خيلي هم خوبه چون ما يك تريبون مستقيم براي برقراري ارتباط با سربازان گمنام امام زمان داريم و از اين لحاظ مي‌شه گفت اين وزارت از مردمي ترين وزارت‌هاست چون با كارمندان بقيه وزارت خونه‌ها نمي‌شه اينقدر راحت ارتباط برقرار كرد. شايد خوب باشه از همين تريبون به دوستان و برادرانم اعلام كنم كه عليرغم تمام آنچه بر ما مردم گذشته است همچنان:
زنده‌ايم و استوار
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر