به آقای صریح

نوشته شده در یکشنبه هفدهم تیر 1386 ساعت 17:11 شماره پست: 26
توی قسمت نظرات نوشته ی"دانشگاه هنر، ایلنا، هم میهن، دلارام علی و هنوز امیرکبیر" اومده:
سپهر:
رضا حالم داره از این وضعیت به هم می خوره داره به سر ما چی میاد چرا اینجوری شده؟ از هم بدتر اینکه می بینم مردم هم دهنشونو بستن وهیچ عکس العملی نشون نمیدن .توده ای که ما رو یه مشت بی کار فرض می کنن. به سر این مردم چی اوردن؟ این چه جور شست شوی مغزییه؟ از نظر مردم ما یه مشت فاسد اغتشاش گریم؟ جواب بدین به هم حالم داره به هم می خوره
صریح:
آقا سپهر پسر خوبم به نکته خوبی اشاره کردی یه لحظه به این فکر کردی شاید شما دارید اشتباه میرید؟یه لحظه فکر کردید که شاید یه پیله دور خودتون تنیدید واز اون نمی خواید بیرون بیاید؟اکثر مردم از وضع موجود شاید ناراضی باشند اما مسیری را که تو وامسال دوستانتو برایشان ترسیم کرده اند را نمی پذیرند(مسیر به ناکجا آباد).آیا زوریه؟شما اگه وقعا در عمل دمکرات هستید باید به این خواست توده مردم احترام بگذارید.
میدونم اقلیت بودن خیلی زجرآوره درکت میکنم
به آقای صریح:
پدر بزرگوار
ما نه کسی رو به کردن کاری یا رفتن راهی مجبور کردیم و نه بی احترامی به خواست توده کردیم.
احترام به خواست توده به معنی پذیرفتن و همراه شدن با اونها نیست که اگه بود همه مصلحان اجتماعی یا پیامبران باید رسالتشون رو در همون ابتدای راه رها می کردن و می رفتن دنبال کارشون.
البته که ما در بسیاری از موارد هم نظر با اکثریت نیستیم ولی هیچ وقت مثله عده ای که الان دارن این کارو میکنن خواست و نظرمون رو به اکثریت تحمیل نکردیم و تمام بلایی که سر آدمایی مثل ما اومده و میاد نه به خاطر تحمیل نظرمون بلکه تنها به خاطر شجاعت بیانش بوده.
اقلیت بودن هم اصلا زجرآور نیست اگه آدم به راهی که میره ایمان داشته باشه و شما باید بهتر از من بدونین که علی اقلیت ترینه اقلیت ها بود.
در مورد پیله ای هم که فرموده بودین باید بگم اگه به سانسورهای اعمال شده به سایت های سیاسی شبکه های ماهواره ای یا حتی کتاب ها و نشریات داخلی توجه کنین متوجه می شین که کی داره سعی می کنه دور مردم پیله درست کنه.
گناه ما فقط تلاش برای شکستن پیله هاست:

تا سیه روی شود هر که در او غش باشد