تشییع، زندگی- جنبش سبز و جنبش همبستگی

1. مراسم تشییع جنازه آیت الله طاهری 

 موسوی، کروبی آزاد باید گردند

یا حسین-میرحسین

...
http://observers.france24.com/fa/content/20130604-funeraltaheri-isfahan

2.. بیهوده نیست که جنبش سبز از همان روزهای نخستین آدم را به یاد سولیدارنوش یا جنبش همبستگی لهستان می انداخت. سولیدارنوش یک جنبش دموکراسیخواهانه کارگری بود علیه یک دولت سرکوبگر ظاهراً کارگری. سوژه هایش بورژوا لیبرالها نبودند که بتوان حرکت آنها را در نطفه خفه کرد. و جنبش سبز یک حرکت دموکراسیخواهانه بود با رنگ بوی اسلامی بر علیه یک حکومت اسلامی.

3. مخاطب این ویدئو دوستانی هستند که از پایان جنبش سبز حرف میزنند. جنبشی که در تمام این چهار سال و علیرغم گسترده ترین حجم سرکوب هنوز از کوچکترین روزنه ای فوران می کند. آری جنبش سبز امروز نمی تواند به خیابان بیاید اما این جنبش نمادها، آرمان ها و سوژه های خودش را دارد که هموشمندانه منتظرند.

4.  این شباهت ها اما هر روز بیشتر مرا حیرت زده میکند. پس از سرکوب 1981 و حصر رهبر جنبش لخ والسا، علیرغم فعالیت های زیرزمینی تنها نمود بیرونی جدی جنبش حضور اعتراضی در مراسم تشییع کشیش مخالف جری پوپیلوشکا بود. هزاران نفر از معترضین به مراسم تشییع او آمدند و دوبار نام جنبش همبستگی و لخ والسا در خیابان شنیده شد.

5. تمام سرکوب ها و فشارها اما باعث نشد که جنبش ظاهراً خاموش همبستگی در 1989 بار دیگر به میدان نیاید و قدرت را در دست نگیرد و لخ والسا در اولین انتخابات رییس جمهور نشود.

6...

طرفداران مشارکت و تحریم: یک راهکار عملی مشترک

هشدار: این عنوان ممکن است در ابتدا مضحک به نظر برسد. عجله نکنید! 
با تداوم سردرگمی موجود چه طرفداران تحریم و چه طرفداران مشارکت به نفع کاندیداهای اصلاح طلب به سختی شکست خواهند خورد. فراموش نکنیم که طرفداران مشارکت و تحریم علی رغم عدم توافق بر سر تاکتیک ها در مورد اهداف و چشم اندازها همداستانند. اگر به جای درگیر شدن و تلاش برای اقناع یکدیگر که معمولاً بی نتیجه هم هست راهکاری وجود داشته باشد که با هزینه‌ای محدود، دموکراسیخواهان را اعم از اینکه طرفدار تحریم یا مشارکت باشند، تا حدی یاری کند چرا باید از آن اجتناب کرد؟ اما چنین راهکاری چه می تواند باشد؟

هدف طرفداران تحریم:
کاهش عینی مشارکت در انتخابات و مشروعیت زدایی از انتخاباتی که مستدلاً از حداقل های یک انتخابات آزاد و عادلانه بی بهره است.
هدف طرفداران مشارکت:
تلاش برای پیروزی یکی از کاندیداهای اصلاح طلب و جلوگیری از تکرار تقلب گسترده

راهکار مشترک:
فعالان سیاسی و اجتماعی و دانشجویان در ایران فارغ از اینکه قصد دارند در انتخابات پیشِ رو رأی بدهند یا نه میتوانند از طرف یکی از نامزدها به عنوان ناظر رسمی در یکی از صندوقهای رأی حضور یابند. ناظران صندوق به هیچ وجه موظف به رأی دادن نیستند. شما به عنوان ناظر صندوق با دریافت کارتی که وزارت کشور برای شما صادر میکند حق دارید بر تمام فرآیندهای آن صندوق نظارت کنید و مسئولین صندوق ها موظفند فرم شماره 22 که شامل تعداد آرای هر نامزد، تعداد آرا باطله و تعداد کل آرای صندوق است را به شما نشان دهند. نتیجه نهایی انتخابات، قانوناً باید تجمیع فرمهای 22 دریافتی از صندوق ها باشد. ناظران صندوق ها باید پس از انتخابات نتیجه همان صندوق را به طور علنی اطلاع رسانی کنند.
در صورتی که این راهکار جدی گرفته شده و عملی شود:
1. امکان اعلام درصدهای غیرواقعی درباره مشارکت مردم در انتخابات کاهش می یابد و دست حکومت در اعلام درصدهای کاملا بی ربط و دلبخواهی بسته خواهد شد. این برای طرفدارن تحریم که خواهان مشخص شدن عدم مشروعیت حکومت هستند مطلوب است زیرا صرف عدم شرکت مشروعیت زدا نیست بلکه اثبات عینی و مستند آن به افکار عمومی ایران و جهان است که می‌تواند مؤثر باشد.
2. با این راهکار، امکان تقلب نامحدود علیه کاندیدا یا کاندیداهای اصلاح طلبان هم کاهش می یابد.
3. در صورتی که حکومت با نادیده گرفتن ارقام اعلام شده توسط ناظران هم به نفع نامزد مورد نظر خود تقلب کند و هم آمار مشارکت را غیرواقعی اعلام کند حداقل مدارک و اسنادی برای اثبات این مساله وجود خواهد داشت زیرا آرا به تفکیک صندوق از سوی ستاد انتخابات کشور اعلام خواهد شد (این اتفاق در انتخابات 88 هم صورت گرفت امابه دلیل عدم اعلام آرا نهایی صندوق ها توسط ناظران امکان مقایسه جدی و علمی آرا اعلام شده با آرا واقعی وجود نداشت و حداقل در 8 هزار صندوق هم هیچ ناظری از آقایان موسوی و کروبی حضور نداشتند) و میتوان با مقایسه آرا اعلام شده توسط ناظرین و آرا ستاد انتخابات تقلب را به صورت مستند نشان داد.

جزییات راهکار:
1. هر چه سریعتر برای دریافت کارت نظارت صندوق از طرف یکی از کاندیداها اقدام کنید. برای این کار باید به یکی از ستادها مراجعه کنید. یکی از بهانه های وزارت کشور برای عدم صدور یا صدور دیرهنگام و عملاً غیرقابل استفاده کارتهای نظارت، تحویل دیرهنگام مدارک از سوی ستادها بود.
2. نتایج فرم 22 را به همراه شماره صندوقی که ناظر آن بودید از هر طریق ممکن از جمله فیس بوک، گوگل پلاس، ایمیل به سایتهای خبری، اعلام به دوستان فعال خارج از ایران از طریق تلفن در صورت قطع اینترنت یا هر طریق دیگری عمومی کنید.
2. تجربه نشان میدهد اکثر صندوق هایی که فاقد ناظر اصلاح طلب بودند، صندوق های متعلق به زنان بوده و یکی از دلایل این مسأله داوطلب نشدن تعداد کافی از زنان برای نظارت صندوق است. حضور زنان در این دوره ضرورت بیشتری دارد.
3. با ظاهر موجه در صندوق حضور یابید و با مسدولین صندوق برخوردی بسیار مؤدبانه ولی قاطع داشته باشید و بهانه ای برای اخراجتان از صندوق به آنها ندهید.
4. محل صندوق را از روز قبل شناسایی کنید تا دیر نرسید. وزارت کشور در دوره قبل تعمداً افراد را در صندوق هایی بسیار دور از آدرسی که به عنوان محل زندگی اعلام کرده بودند مأمور به نظارت کرد.